Bójazń tyźenja

Gódowne tšojeńko

„Njebójśo se!” – Toś to wołanje janźela z gódownego tšojeńka jo mě lětosa wósebnje blisko:

⁸A pastyrje běchu we tom samem kraju na pólu pśi tych buchtach, a hobzwarnowachu nocy swóju rědownju.
⁹A lej, janźel togo Kněza stupi k nim, a kšasnosć togo Kněza jich hobswěśi, a wóni se wjelgin bójachu.
¹⁰A janźel źašo nim: njebójśo se, pśeto lej, ja zapowědam wam wjelike wjasele ^{Lk 2,8–10}

Carna noc jo na póli, źož pastyrje wuźaržuju ze swójeju rědownju. A wóni se bóje rubjažnikow abo źiwych zwěrjetow. Gódy se zachopiju z wjelikimi bójaznjami. A wesrjejź teje śamneje nocy pśiźo janźel z njebja dołoj a groni: „Njedejaśo se bójaś!” Ga móžomy jomu to wěriś? „Njebójśo se!” – to jo gódowne pósołstwo Biblije na pastyrjow, ale teke na nas, na wšyknych, kótarež se cuju sejźece w nocy žywjenja a se tšachaju.

Noc a bójazń matej wjele woblicow.
Bójazń, až někomu, kenž wjelgin lubo mam, něco groznego se stanjo, abo až śěžko wochórjejo.
Bójazń, až wšykno, což som se nalodował, nadalej njewónoźujom.
Bójazń, až mój poměr kamsy źo.
Bójazń, až zwady eskalěruju, te zwady we familiji abo konflikty w towarišnosći.

A pón pśiźo jadna póstawa a groni: Och, wšo buźo, jo poł tak tšašne? – Ně, tak to měnjone njejo. Starosći a bójazni njebudu kaž wudute. Gódowne žycenje janźela co z nami něco cyniś. Ako pastyrje na póli njedejmy wobcakaś, co raz pśiźo. Mamy se póraś ze swójeje skósćonosći. Dejmy se pógnuś a pytaś w nocy tu drogu. A ako su se pastyrje rozbuźili mjazy sobu, dejmy teke my groniś: „Pójźćo, pójźomy do Betlehema!” „Pójźćo, my kšuśe gromadu źaržymy!“

„Njebójśo se!” – to gódowne žycenje njezaženjo noc žywjenja abo tšachoty pandemije. Co namakajomy, gaž se wupórajomy? Žedno šćitańske šćěpjenje pśez to złe a wšykne tšachoty togo swěta. Buźomy „to źiśetko namakaś, we pjeluchow pówite, a we žłobje lažece.”^{Lk 2,12} To móžo se zawózdaś ako njewuznamne. Ale namakajomy Boga samego, ako jo pśišeł na swět ako małe, bźezmócne źiśetko. Wótněnta jo Bog jaden wót nas, ale nic jaden, kenž se kněžy z mócu a grozbu. Njejsmy sami. To jo góźba se wjaseliś. Gódy su swěźeń lubosći a wjasela, nic swěźeń bójaznosći. Źinsa móžomy zacuwaś, až Bóža lubosć jo nam kradu bliska. Wesrjejź togo komplikowanego swěta jo Bog z nami. Tak teke w tych špatnych casach móžom groniś: Wjaselśo se!

Bóže słowo w serbskem rozgłosu RBB na gwězdku, 2020-12-24.

Bibliske citaty pó: Biblija abo to zełe Sswėte Pißmo Starego a Nowego Teʃtamenta, do ßerʃkeje rėzy pcheʃtawjone, wot nowotki pilṅe pʃcheglėdane a pʃcheporėżane. Hala: Kanʃtein (1868)

Bildka: wikipedija

Advertisement