Spěchowańske towaristwo za serbsku rěc w cerkwi z. t.
Pó wótměnjatej historiji pódtłocowanja serbskeje rěcy w cerkwi mamy wót lěta 1987 na zakłaźe bazowodemokratiskeje iniciatiwy zasej serbske namše w Dolnej Łužycy. Źěłowa kupka Serbska namša jo pśedwjadła z togo casa někotarych sto namšow w serbskej rěcy na wušej 30 městnow. Pśiběrajucy se zapśimuju serbske elementy teke w regularnych namšach wejsańskich wósadow.
Na pódpěru cerkwineje kupki Serbska namša jo se załožyło w lěśe 1994 Spěchowańske towaristwo za serbsku rěc w cerkwi z. t. (STSRC). W Dolnej Łužycy statkujo tuchylu źewjeś duchownych za serbske wósadne žywjenje, gromaźe ze serbskimi lektorami a wjele cesnoamtskimi angažěrowanymi we wósadach. Tśi serbske dušepastyrje su późělnje płaśone wót Ewangelskeje cerkwje Barlinja–Bramborskeje–šlazyńskeje Górneje Łužyce (EKBO).
Pšawidłowne serbske nabóžniny w rozgłosu, cerkwiny bok w Nowem Casniku, wudaśe casopisa Nowy wósadnik a ochranojskich gronkow w dolnoserbskej rěcy, nowa edicija serbskeje Biblije z lěta 1868 w modernej sajźbje a w aktualnem pšawopisu, serbske spiwaŕske a duchowne knigły mamy źěkowaś procowanju serbskich kśesćijanow.
Pód motom „Rěc, w kótarejž bjatujoš, wóstanjo!“ spěchujo towaristwo nałožowanje serbskeje rěcy w ewangelskich wósadach. Wóno co rěc serbskeje Biblije a serbskich nabóžninskich tradicijow a póbóžnosći zachowaś a z tym pśinosowaś ku skšuśenju a dalšnemu wuwiśeju a nałožowanjeju nacasneje dolnoserbskeje rěcy. Spěchowańske towaristwo za serbsku rěc w cerkwi z. t. wusko gromadu źěła ze Serbskim ewangelskim towaristwom z Górneje Łužyce a z cerkwinym Centrumom za dialog a pśeměnjenje. Aktiwnje sobu statkujo w Pśiraźe ewangelskeje cerkwje za serbske wósadne žywjenje. STSRC wupósćeła dwa zastupnikowu serbskich kśesćijanow do synody chóśebuskego cerkwinego wokrejsa. Mimo togo su Serby mjaztym teke zastupjone w krajnej synoźe EKBO a w cerkwinem wjednistwje.
Hartmut S. Leipner, w: Serbska pratyja 2024. Budyšyn: Ludowe nakładnistwo Domowina, s. 126.
Libotka 