O śichy źeń a swěty

Knigły Milana Hrabala

Spěchowańske towaristwo za serbsku rěc w cerkwi z. t. jo wudało wósebne knigły z basnju českego awtora Milana Hrabala „Pó droze śerpjenja a wěry“, kótarež su nadalej aktualne. Wšake pśestajarje su zmóžnili tekst wudaś w šesć rěcach – mimo originala w češćinje teke w serbskima rěcoma, w pólskej, nimskej a engelskej rěcy. Knigły wudopołniju wšake historiske wobraze z dolnoserbskich ewangelskich namšow.

W basni Hrabala źo wó jědro kśesćijańskeje wěry. Symbol jatšownego tšojenja jo kśica ako znamje śerpjenja a naźeje. Česki awtor slědujo kśicnu drogu a dajo móžnosć, w póbóžnosći a wobmysliwosći drogu Jezusa Kristusa sam sobu hyś, wót zasuźenja pśez Pilatusa, tu cełu drogu ze wšyknym zacwiblowanim a śerpjenim, až na Golgatu z kśicowanim a wumrěśim. Póśěgujo se na pasiońske teksty z Biblije a tradicije a źaržy nam našu situaciju a póstajenje pśed wócyma.

Žednogo kśesćijana njemusyš tšojenja na Śichem pětku rozkładowaś. Wujasnijo to sławny nimski kjarliž „O Haupt voll Blut und Wunden”, kenž jo pśełožył dolnoserbski basnikaŕ Mato Kosyk ako „O śichy źeń a swěty” a Michał Nawka do górnoserbskeje rěcy ako „Ow hłowa krawa zbita“. Milan Hrabal pśedstajijo 14 stacijow togo dnja, aby my mógali namakaś slědy Jezusa w swójom žywjenju. Pśedlažeca baseń se orientěrujo na tradicionalnu formu katolskeje liturgije. Ale teke ewangelske kśesćijany mógu ju derje wobmyslowaś. Tak to jo rozpominanje na zgromadny Kněz cerkwjow, teke w tych wšakich rěcach. Jezusowe śerpjenje se njeskóńcyjo ze zagubjenim, ale z wumóženim. Pósołstwo Jezusa Kristusa, jogo žywjenje a wumóženje, jo ten zakład, kenž nas zjadna we wěrje na togo Boga, kenž bu cłowjek. Baseń njeglěda jano na zachadne śerpjenje. Rownocasnje źo wó to, tšojenje žałosći a wuměranja do našogo casa pśinjasć, do carnych flakow pśibytnosći. Wó to ga rowno źo, což rozpšawa wó pasionje Jezusa nam pokažo: Bog nas luźi njespušćijo, wón jo tam, teke we wjelikej zagubje a bólosći. Naša naźeja jo to, což jo pokazane na titelowem boce knigłow ako wobraz hołtarja Serbskeje cerkwje w Chóśebuzu: „Ta kšej Jezu Kristusa, togo Syna Bóžego, wucysćijo nas wót wšyknogo grěcha.”

Knigły Milana Hrabala su k dostaśeju w Smolarjec knigłaŕni abo pla Spěchowańskego towaristwa za serbsku rěc w cerkwi z. t. pód mejlowu adresu serbska.wosada@posteo.de. Wóni su dermo, pjenjezny dar za źěło Serbskeje wósady jo móžny.

Hartmut S. Leipner: „Ow ćichi dźeń a swjaty“. Artikel w górnoserbske rěcy w Katolskem Posołu 10.03.2024