Pójźomy z wami

Sacharja

Ako kśesćijany dejali pśecej na mysli měś, źo kórjenje našeje wěry laže. Ze žydojstwom nas jadnośi wěra do jadnogo samego Boga. To jo ten Bog israelskich wóścow, Bog Abrahama, Izaka a Jakoba. Take póśěgi pak cerkwja njejo pśecej za wažne měła. Antijudaistiske wobraze w młogich Bóžych domach napominaju na śamne kapitle našeje historije. Zachopjeńk awgusta něnto swěśimy kužde lěto israelsku njeźelu. Tradicionelnje jo to był źeń wopomnjeśa na znicenje Jeruzalema. W cerkwjach cesto cytamy na tom dnju z Lukasowego ewangelija, kak Jezus płakašo nad Jeruzalemom.^{Lk 19,41}

Žyźi spominaju znicenja tempela ze spóśenim a pokutu na źewjetem dnju žydojskego mjaseca אָב (aw), kenž jo blisko našeje israelskeje njeźele. W synagogach se módli a wobžałujo, až tempel w Jeruzalemje běšo dwa raza znicony a až žydojski lud jo był póbity a wugnany. Wósada słucha śicho na žałobne kjarliže profeta Jeremiasa a na druge módlitwy. Ale ku kóńcoju Bóžeje słužby se pśecej cytaju słowa połne naźeje wót profeta Sacharje:

Ja cu se zasej k Jerusalemoju chyliś ze zmilnosću, a mój dom dej we njom natwarjony byś, źejo Kněz cebaot. ^{Sach 1,16}

Co to ma z nami cyniś? Sacharja pokazujo na strowje, kenž Bog ten Kněz jo Žydam pódarił. Jogo słowo dej wuskoboźiś zbity lud, až móžo naźeju na dobry pśichod měś. Jo zmysłapołne a se wupłaśijo, stanuś a dalej gótowaś z twarjenim Bóžego města. Wšykne ludy, nic jano Žyźi, ale teke „tatanje” – גוֹייִם –, deje pak póznaś, až Bog jo teke z nimi. Deje natykowane byś a groniś: „My pójźomy z wami, dokulaž smy słyšali, až Bog jo z wami.“^{Sach 8,21-23}

Mě profeta Sacharja (זְכַרִיָה) jo – ako cesto w Starem Testamenśe – take powědajuce mě. Wóznamjenijo, až Kněz יהוה se dopomina. Wón se swójogo luda dopomina a žognujo. Na to pokazujotej Sacharja a jogo pśijaśel Hagaj, a wónej móžotej z tym motiwěrowaś, se wěriś na nowy zachopjeńk a to zgubjone zasej natwariś.

A kak jo to něnto z nami? Rozmějomy se ako źěl togo starego wólejowego boma, kótaremuž se groni wěra do jadnogo samego Boga? Abo smy měnjecy, až móžomy take stare kórjenje pśerubnuś? Pśiwzejomy wuskoboźenje z Bóžego słowa Starego Testamenta w našom sekularnem swěśe? Dejali na kuždy pad dobru radu wót žydojskich profetow za wažne měś a nadalej twariś na Bóžem kralojstwje. Pśiduce strowje wšych ludow pópisujo profet Sacharja tak:

²²Tak budu wjele ludy a tatanje z kopicami pśichadaś pytat togo Kněza cebaota w Jerusalemje a se módlit pśed Knězom.
²³Tak źejo Kněz cebaot: we tom samem casu budu źaseśo muže ze wšakich rěcow tatanjow jadnogo žydojskego muža za rožk jogo kapy pśimjeś, a groniś: My z wami pójźomy, pśeto słyšymy, až Bog z wami jo.^{Sach 8,21-23}

אָמֵן

Bóže słowo w serbskem rozgłosu RBB na 12. njeźelu pó swětej Tšojosći, 2020-08-30.
Bibliske citaty pó: Biblija abo to zełe Sswėte Pißmo Starego a Nowego Teʃtamenta, do ßerʃkeje rėzy pʃcheʃtawjone, wot nowotki pilṅe pʃcheglėdane a pʃcheporėżane. Hala: Kanʃtein (1868).
Bildka: Benno Elkan, pśez mójogo Ducha dej wóno byś dopołnjone, źejo Kněz cebaot ^{Sach 4,6} wikipedija